‘Photography: it is to place the head, the heart and the eye along the same line of sight. It is a way of life’. (Henri Cartier Bresson)

Dit uitspraak zag ik lang geleden bij een expositie van Henri Cartier-Bresson (fotograaf) en is mij bijgebleven. In ons drukke leven nemen we vaak niet de tijd om echt te zien. We kijken wel, maar zien we ook werkelijk?

"Van kijken naar zien" van dit fenomeen maken we gebruik bij natuurcoaching. Kijken is het waarnemen van iets vanuit de informatie die binnenkomt via het oog. Het zien is de verwerking in de hersenen van deze informatie en het koppelen aan andere ervaringen. Dit kan andere zintuigelijke informatie zijn zoals ruiken, voelen, geluid, beweging maar ook gevoelens, emoties en herinneringen aan gebeurtenissen. Een boom kan bijvoorbeeld symbool staan voor jouw eigen groei en kracht, terwijl een kabbelende beek je herinnert aan de stroming van het leven en de noodzaak om mee te bewegen.

Fotografie is een krachtige tool om van kijken naar zien te gaan. Door bewust te kijken is er geen ruimte voor iets anders dan het NU. Wanneer je een camera in je hand hebt, wordt je uitgedaagd om aandacht te besteden aan licht, schaduw, kleur en compositie. Je zoekt naar elementen en details waarvan je voelt dat ze van betekenis zijn voor je. Het maken van het beeld, maar ook het zien van de gemaakte foto, kan helpen om bij ervaringen en gevoelens te komen waar je je nog niet bewust van was. Door bewust te kijken naar de natuur om ons heen, leren we niet alleen de omgeving beter te zien, maar ook onszelf. De natuur fungeert als een spiegel waarin we onze eigen emoties en gedachten kunnen herkennen en onderzoeken zonder gebruik te maken van woorden. Dit bewustzijn kan leiden tot diepere inzichten.

"Van kijken naar zien naar door-zien" is een waardevol proces om dieper te verbinden met jezelf. Door natuurcoaching te combineren met bv fotografie, kun je deze vaardigheid verder ontwikkelen en inzetten voor persoonlijke groei.