“Het oog zou eerst moeten leren luisteren voordat het kijkt” Robert Frank (fotograaf)
Herken je zo’n dag dat je van ochtend tot avond bezig bent en ergens de wens voelt om even stil te staan. Er roept een stem om even te stoppen met ‘rennen’ maar je gunt jezelf niet om te vertragen en voelen.
Ik wil iets delen over luisteren en herinner mij een moment waarin ik voelde dat ik wilde fotograferen. Ergens had ik weinig motivatie om de deur uit te gaan want er lag van alles wat ik te doen had. Wel merkte ik dat het goed zou zijn om even naar buiten te gaan en mijn hoofd leeg te maken. Hup, mijn camera gepakt en de deur uit gegaan. Vanuit mijn huis is het een klein stukje naar een mooi open natuurgebied. Daar loopt een beekje met een klein watervalletje. Ik hoor het water stromen en zie de stenen en de stroming van het water om de stenen. Heel rustgevend is het geluid waardoor ik tot mijzelf kom en mijn gevoel ruimte krijgt.
Met mijn camera sta ik te kijken hoe het water stroomt en hoe er lijnen ontstaan in mijn beeld door een langere sluitertijd te gebruiken. Ik probeer het vast te leggen en merk dat ik de stroming van het water wil veranderen. Pak een steen en leg die anders neer maar toch stroomt het water anders om de stenen dan ik had bedacht. Grappig. Ik denk invloed te hebben maar dat is er niet. Wat kan ik wel veranderen? Ik kan de manier van ernaar kijken veranderen, het moment van de stroming observeren en wachten op ander licht. Ook kan ik mijn positie veranderen waardoor ik het vanuit een ander perspectief kan zien.
De metafoor van het willen veranderen van dingen in mijn leven komt boven en weet dat er veel factoren zijn waar ik geen invloed op heb. Ik kan lachen om mijzelf als ik zie hoe ik de stroming van de beek wil veranderen maar er eigenlijk geen invloed op heb. Mooie parallellen met het leven komen boven. Er zijn momenten in het leven dat ik aan te nemen heb wat het leven brengt en hoe het leven is op dat moment. Dan helpt het om los te laten en laten ontstaan wat wil ontstaan waarbij ik kan kijken waar ik wel invloed op heb.
Ik neem de tijd om de foto te maken. Langzaam verandert het licht en krijg ik helder wat er te zien is en hoe ik dat vast kan leggen in een beeld. Het beeld is mooi geworden maar het proces van bewustwording tijdens het fotograferen is een metafoor die ik graag meeneem in beeld en gevoel.
In de natuur is er de ruimte om te ademen, te reflecteren, en te groeien. De tijd nemen om te luisteren, en de kracht ontdekken die om je heen en in jezelf aanwezig is. Er zijn situaties waarin je het zelf niet (door)ziet en in gesprek met een ander tot diepere inzichten kan komen waardoor gedrag, gevoel en reacties in je leven kunnen veranderen. Door in contact te gaan met de natuur kun je de antwoorden in jezelf vinden waarbij het kan helpen als iemand met je meeloopt om van horen en zien naar luisteren te komen.
Leuk om met je contact te komen en samen op pad te gaan en laat gerust weten welke vraag jou bezig houdt.