"There is no you and I. There is only us."

Van Alleen naar Verbonden

De Kracht van Natuurcoaching voor Ouders

Deze woorden raken me diep. Ooit voelde ik me vaak alleen in mijn gedachten, mijn zorgen, mijn worstelingen. Maar door ervaringen, inzichten en lessen die ik onderweg heb opgedaan, besef ik steeds meer: er is geen "ik" en "jij"—wij zijn allemaal verbonden. Net zoals de natuur dat is.

Vanuit het non-duale denken wordt duidelijk dat de scheiding die we ervaren tussen onszelf en de ander slechts een illusie is. We leven in de overtuiging dat we afgescheiden individuen zijn, maar in werkelijkheid zijn we één geheel—met elkaar, met de natuur, met alles om ons heen. Dit besef kan helend zijn, zeker voor ouders die vastlopen in de drukte van alledag en het gevoel hebben er alleen voor te staan.

Wat als er geen ‘ik’ en ‘jij’ is, maar alleen ‘wij’?

We voelen ons vaak losgekoppeld, terwijl alles om ons heen ons juist uitnodigt om de eenheid te ervaren. In de documentaire Fantastic Fungi is te zien hoe bomen en schimmels onder de grond verbonden zijn via een onzichtbaar netwerk dat voedingsstoffen en informatie uitwisselt. De natuur leeft niet in afscheiding, maar in een continue staat van onderlinge afhankelijkheid en samenwerking.

Fragment uit de documentaire Fantastic Fungi.

We zien steeds meer kinderen die niet mee kunnen in het reguliere onderwijssysteem, kinderen die thuis komen te zitten. Maar wie kan er eigenlijk niet met wie verder? Zijn zij de 'drop-outs'? Of zijn we als maatschappij vergeten hoe we verbonden zijn? Als ouders voelen we ons geïsoleerd in de opvoeding, vooral als ons kind extra zorg nodig heeft, bijvoorbeeld bij ASS, ADHD of een andere ontwikkelingsuitdaging. We zorgen voor iedereen behalve onszelf.

De natuur als spiegel en gids

Vanuit non-dualiteit is er geen goed of fout, geen strijd tussen donker en licht. Alles is zoals het is. In tijden dat ik zelf vastzat in gedachten en emoties, vond ik rust in de natuur. Daar kon ik mijn verhaal kwijt zonder oordeel. De natuur vroeg niets, vond niets van mij, maar liet mij simpelweg ‘zijn’.

Tijdens een zweethutceremonie ervoer ik die diepe verbinding met mijzelf en de natuur nog sterker. De donkerte van de hut, de warmte, de stilte—alles nodigde uit om los te laten en opnieuw te voelen. Buiten de verplichtingen van alledag was daar ruimte. Ruimte om niet alleen te wéten dat alles één is, maar het echt te ervaren.

Diezelfde ervaring bied ik ouders tijdens natuurcoaching. Door de natuur in te stappen en bewust te vertragen, ontstaat er ruimte om te voelen, om los te laten, om tot inzichten te komen. Fotografie kan daarbij een krachtig hulpmiddel zijn. Een foto wordt een anker, een herinnering aan een moment van rust, een inzicht dat je verder helpt.

Wat als je even stil zou staan?

Als natuurcoach help ik jou als ouder die vastloopt in de dagelijkse drukte, die voelt dat er iets mag veranderen maar nog niet weet hoe. De natuur wijst je de weg—je hoeft alleen maar te luisteren.

Voel je dat dit iets voor jou is? Kijk hier wat natuurcoaching is of stuur mij je vraag. Laten we samen ontdekken wat er voor jou mogelijk is.