Sometimes doing nothing Makes way for everything (Hiral Nagda)

Herken je de drang om bezig te blijven maar ergens voel je ook de behoefte om even te vertragen of misschien wel even helemaal niets te doen?

Hoe voelt het om niets te doen? Mag je dat van jezelf?

Welke stem roept er dat je in actie moet komen?

Afgelopen week besloot ik bewust de tijd te nemen na het werk. Ik trok mijn wandelschoenen aan en ging de natuur in. Gewoon even stilstaan bij hoe mijn voeten de grond raken, mijn ademhaling volgen, en mijn lichaam voelen na een drukke werkdag. Door te vertragen, merkte ik hoe ver ik verwijderd was van mijn eigen gedachten en gevoelens, constant bezig met de buitenwereld.

Door weer in verbinding te komen met mezelf en de natuur, werd het landschap om me heen veel scherper. Het gaf me rust, en tegelijkertijd ruimte om te doorvoelen wat er in mij speelde. De natuur spiegelde wat er in mij speelde. Ik kon loslaten wat mijn ego me wilde laten vasthouden en ontdekte hoe ik nieuwe keuzes kon maken, buiten mijn comfortzone.

Tijdens onze laatste Mindful Fotografie Wandeling merkten deelnemers hoe krachtig dit proces kan zijn. Door simpelweg te vertragen en ruimte te maken, zie je dingen die je eerder over het hoofd zag—op een manier die je nog niet eerder hebt ervaren.

Wil je ook deze ervaring opdoen en ontdekken wat vertraging en bewuste waarneming voor jou kunnen betekenen?

Benieuwd?

Doe mee met de volgende Mindful Fotografie Wandeling op 5 oktober of meld je alvast aan voor 19 oktober.

Of meld je aan voor een gratis kennismaking voor een 1-op-1 natuurcoaching.

Een videofragment over mindfulness en landschapsfotografie en hoe dat voor je kan werken.